امپرازول نمونه اصلی گروه داروهای مهار کننده پمپ پروتون می باشد. این دارو باز ضعیف لیپوفیلی است که به داخل کانالیکولهای سلول های پاریتال معده انتشار می یابند.ودرآن جا پروتونه شده وتا هزار برابر تغلیظ می شود سپس در آن جا به سولفا نامید ها تبدیل می شود وبا H+/K+ ATPaseپیوند کوالانسی برقرار می کنند وبه گونه ای برگشت ناپذیر ,ای آنزیم را غیر فعال می کنند شکل های خوراکی این دارودارای پوشش خاصی جهت باز شدن در روده دارا می باشند تا اسید معده آنها را غیر فعال نکند . در کبد آنها به سرعت متابولیزه می شوند ونیمه عمر یک تا دو ساعته دارند با وجود این مدت اثر آنها حدود 24 ساعت است. وممکن است به 3 تا4 روز زمان نیاز باشد تا تاثیر کامل آنها حاصل گردد .مهار کننده های پمپ پروتونی در بیماری اولسر پپتیک ناشی از هلیکو باکتر پیلوری ودرمان با NSAID بسیار موثرند آنها همچنین در درمان سندرم زولینگر الیسون (که معمولاً با یک تومور مترشحه گاسترین همراه است) ونیز در اختلال ریفلاکس از معده به مری (GERD) موثرند . عوارض جانبی امپرازول شامل اسهال ,درد شکمی وسردرد است درمان طولانی مدت میتواند منجر به هیپر گاسترینمی شود امپرازول قادراست فراهمی زیستی خوراکی ویتامین B12وبرخی داروها نظیر دیگوکسین وکتوکونازول را که نیازمند محیط اسیدی برای جذب از دستگاه گوارش هستند را کاهش دهد.

سیکلو اکسیژناز که آنزیم تبدیل کننده اسید اراشیدونیک به پیش سازهای اندو پراکسیدی پروستاگلاندین است حداقل دارای دو ایزوفرم به نام Cox1وCox2 می باشد. Cox1در سلول های غیر التهابی وCox2در لنفوسیت ها , لنفوسیت های فعال وسایر سلول های التهابی موجود است آسپرین هر دوایزو فرم سیکلواکسیژناز را مهار می کند. در نتیجه سنتز پروستاگلاندین ها وترومبوکسان کاهش می یابد. پروستاگلاندین لازم برای عمل طبیعی سلول (مثل محافظت سلولی درمعده) وهمچنین پروستاگلاندین های در گیر در التهاب را کاهش می دهد آسپرین سیکلو اکسیژناز را بطور غیر قابل برگشت مهار می کند.این اثر سبب می شود که عمل ضد پلاکتی آن طولانی باشد.آسپرین 3 محدوده درمانی دارد:محدوده پائین (کمتر از 300میلی گرم در روز)در کاهش تجمع پلاکتی موثر است (300 میلی گرم تا 2400 میلی گرم در روز)اثر ضد تب وضد درد ودز های بالا(2400میلی گرم تا 4000 میلی گرم در روز) برای اثرات ضد التهابی به کار می رود .اسپرین به سادگی جذب ودر بافت ها وخون به استات وسالیسیلیک اسید هیدرولیز می شود شایع ترین عارضه جانبی آسپرین در دوزضد التهابی ناراحتی معده وعوارض کلیوی چون نارسائی حاد نفریت بینابینی است.کودکان مبتلا به عفونت های ویروسی در صورت مصرف آسپرین در معرض خطر بیشتر ابتلا به سنرم ری می شوند.

پرگابالین (Pregabalin) از داروهای ضد تشنج است که به تنهایی یا همراه با سایر داروهای ضد صرع به منظور کاهش حملات تشنج استفاده می‌شود. از این دارو به منظور رفع اختلالات اضطرابی هم استفاده می‌شود. سرگیجه، خواب‌آلودگی، تاری دید یا دوبینی، خشکی دهان، تهوع و مشکلات گوارشی برخی از عوارض مصرف این دارو می‌باشند.

استامینوفن تنها داروی ضد درد فاقد خاصیت ضد التهاب که در دسترس است مکانیسم عمل ضد درد استامینوفن نامعلوم است این دارو مهار کننده ضعیف cox-1و cox-2در بافت های محیطی واز این رو فاقد اثر ضد التهابی است شواهد نشان میدهد که استامینوفن قادر است آنزیم سومی به نام cox-3را در مغز مهار می کند.استامینوفن جانشین مناسبی برای آسپرین خصوصاً در کودکان دچار عفونت ویروسی می باشند.استامینوفن به خوبی از راه گوارش جذب ودر کبد متابولیزه می شود نیمه عمر آن در افراد با فعالیت کبدی طبیعی 2-3 ساعت وتحت تاثیر بیماری کلیوی واقع نمی شود . در دزاژ درمانی سمیت استامینوفن قابل اغماض است اما وقتی با دزهای خیلی بابا استفاده شود یا برای بیمارانی که دچار اختلال شدید کبدی هستند هپاتوتوکسین بسیار خطر ناکی است درمورد مسمومیت تجویز فوری استیل سیستئین میتواند جان بیمار را نجات دهد.