دولوکستین ساختمان هتروسیکلیک غیر مرتبط با ضد افسردگی سه حلقه ای(TCA) داشته و از خانواده مهار کننده های باز برداشت سروتونین –نوراپی نفرین (SNRI)است با این حال تمایل اکثر مهار کننده های سروتونین- نور اپی نفرین به ناقل های سروتونین(SERT)بسیار بیشتر ازناقل های نور اپی نفرین( NET)است ومهارکننده های باز برداشت سروتونین –نور اپی نفرین از جمله دولوکستین برخلاف ضد افسردگی های سه حلقه ای تاثیر قوی آنتی هیستامین ،مسدد آلفا- آدرنرژیک وآنتی کلینرژیک ندارند،در نتیجه دولوکستین به دلیل تحمل پذیری بهتر،بیش از ضد افسردگی های سه حلقه ای در درمان افسردگی ماژور وسندرم های درد طرفدار دارد.دولوکستین درسال 2010 توسط FDAجهت درمان اختلالات مفصل وماهیچه تائید شده است.همچنین دولوکستین در درمان اضطراب فراگیراز جمله OCDt ,PTSDواختلال اضطرابی اجتماعی،GAD(با یک اضطراب مزمن ونگرانی نابجا مشخص می شود)،اختلال پانیک با دوره های عود کننده اضطراب فراگیر کوتاه مدت (اغلب بدون عامل زمینه سازمشخص می شود )،بی اختیاری ادراری استرسی ،وعلایم وازوموتور یائسگی تجویز می شود.در مواردی که بیمار صرع داشته ویا بای پولارباشد با احتیاط زیاد مصرف شود دولوکستین به خوبی جذب می شود. ونیمه عمرآن 12-15 ساعت است و یکبار در روز تجویز می شود این دارو با قدرت به پروتئین های پلاسما متصل می شود.(97%) واز طریق CYP2D6و CYP1A2دستخوش متابولیسم اکسیداتیووسیع قرار می گیرد.و از طریق کلیه ها دفع می گردد. نارسائی کبدی سطح دولوکستین را به شدت تغییر می دهد. دوز بهینه مصرف این داروبه اندیکاسیون وبه بیمار بستگی دارد دوزآغازین برای درمان افسردگی معمولاً همان دوز درمانی است وبیمارانی که به دستکم چهار هفته درمان پاسخی نمی دهند. ممکن است پزشک دوز را به تدریج تاحد اکثر دوز توصیه شده(120میلیگرم) یا بالاترین دوز قابل تحمل بیمار افزایش دهد.برخی بیماران ممکن است به دوزهای کمتر از حداقل دوز توصیه شده(40میلیگرم)پاسخ دهند.برخی اختلالات اضطرابی ممکن است به دوز های بالائی از دارو نیاز داشته باشند .در اختلالات درد خصوصاً در دردهای نوروپاتی دیابتی دوز دارو همان دوز مصرفی جهت افسردگی می باشد. براساس هشدار FDAتمام داروهای ضد افسردگی خطرخودکشی را در بیماران زیر 25 سال افزایش می دهند. عوارض جانبی: بعضی علایم گوارشی مانند تهوع ،بی اشتهائی ، دردهای شکمی است که این علایم معمولاً اوایل درمان بروز می کند.وپس از هفته اول بهبود می یابند.افزایش تون سروتونرژیک در سطح نخاع وبالاتر از آن ،با کاهش عملکرد میل جنسی وتاخیر در ارگاسم همراه است وعوارض نورآدرنرژیک ازجمله افزایش فشار خون وضربان قلب وفعالیت بیش از حد CNSاز جمله بی خوابی ویا پرخوابی است. اکثر داروهای ضد افسردگی از نظر FDAدر کلاس Cداروهای تراتوژن قرار می گیرند.احتمال تداخلات داروئی با سایر ضد افسردگی ها وجود دارد لیکن خطرناکترین آنها شامل MAOها که شامل سلژلین ،ترانیل سیپرامین،فنلزین،ایزوکاربوکسازید می باشد (وباید حداقل 14 روزبین تجویز دو دارو فاصله باشد.) وتاحد کمتری ضد افسردگی های سه حلقه ای از نظر تداخل هستند.مصرف همزمان با آنتی کواگولانت ها ریسک خونریزی را افزایش می دهد.مصرف همزمان با مهارکنندهایCYP1A,CYP2D6(CYP45)مانندسایمتیدین،سیپروفلوکساسین،فلوکسامین، فلوکستین،پاروکستین،دزپیرامین،وکینیدین باعث افزایش غلظت دارو می شود.به دلیل اتصال بالای پروتئینی دولوکستین با داروهائی با اتصال پروتئینی بالا سبب بروز عوارض جانبی می شود.مصرف الکل ونوشابه های الکلی به همراه این دارو به دلیل افزایش خطر بیماریهای کبدی توصیه نمی شود.