این دارو یک مهارکننده ی DPP-4 می باشد که با افزایش سطح انکرتین در خون که مسئول تنظیم آزادسازی انسولین در خون می باشد،بصورت غیر مستقیم منجر به افزایش انسولین خون و در نتیجه کاهش قندخون خصوصاً پس از غذا می شود.از مزایای دیگر این دارو کمک به کاهش ساخت قندهای ساده توسط کبد می باشد. مطالعات نشان می دهد که در بیماران مصرف کننده ی انسولین، با اضافه کردن این دارو به رژیم درمانی،می توان دوز انسولین را کاهش داد. این دارو با غذا تداخلی ندارد و میتوانید آن را قبل یا بعد از غذا مصرف نمایید.

روزاواستاتین آنالوگ ساختمانی HMG-COAاست بیشترین تاثیر این دارو در کاهش LDLاست سایر آثار شامل کاهش استرس اکسیداتیو والتهاب عروقی با افزایش ثبات ضایعات آترواسکلروتیک می باشد و درحال حاضر آغاز درمان با یک مهارکننده ردوکتاز بلافاصله پس از انفارکتوس میوکارد وصرف نظر از سطح لیپید ها به یک روش استاندارد تبدیل شده است.روزاواستاتین به هنگام مصرف فعال می باشد. جذب دوز مصرفی آن بین 75-45% می باشد. وبرداشت عبور اول (first pass extraction)بالائی در کبد دارد. بیشتر داروی جذب شده در صفرا ترشح می شود.ول 20-5% آن از طریق ادرار دفع می گرددو88% آن به پروتئین های پلاسما از جمله آلبومین متصل می گردد. نیمه عمر این دارو 19 ساعت است .اولین مرحله ساخت استرول به عهده HMG-COAردوکتاز می باشد. مهارکننده های ردوکتاز به وضوح باعث افزایش گیرنده های با تمایل بالا به LDLوافزایش برداشت پیش سازهای LDL ((بقایای VLDL) توسط کبد، باعث کاهش LDLکل پلاسما می شوند. به علت اینکه قسمت زیادی از دارو هنگام اولین عبور کبدی به وسیله کبد برداشت می شود ،بیشترین تاثیر آن روی کبد است . همچنین طی درمان با این دارو کاهش در تری گلیسرید های پلاسما وافزایش در میزان کلسترول HDLروی می دهد.دربیمارانی که سطح LDL بالا دارند به تنهائی یا همراه با رزین ها (ezetimibe) یا نیاسین موثر می باشد.اگر دارو به همراه غذا مصرف شود جذب آن افزایش می یابد.روزاواستاتین که داروی بسیار موثر ی جهت هیپر کلسترومی شدید است با دوز mg40-5در روز تجویز می گردد . در بعضی بیماران افزایش فعالیت آمینوترانسفرازهای سرم (تا سه برابر غلظت طبیعی) دیده می شود. این افزایش اغلب متناوب بوده وهمراه با دیگر شواهد سمیت کبدی نمی باشد. در صورتی که غلظت آمینوترانسفرازها به طور مکرر اندازه گیری شده وثابت باشد وبیمار فاقد علامت باشد می توانیم درمان را ادامه دهیم. در بیماران مبتلا به سمیت کبدی کاهش شدید LDLناخوشی وبی اشتهائی مشاهده می گردد. در این گروه از بیملران دارو بلافاصله قطع می گردد.سطح آمینو ترانسفرازهادر ابتدای درمان بعد از 1تا2ماه وسپس در (درصورت ثابت بودن)هر 6 تا 12ماه یکبار اندازه گیری شود.غلظت قند ناشتا می تواند mg/dl7-5افزایش یابد.در بیماران با مشکلات کبدی وآسیائی ها وافراد مسن دارو با احتیاط مصرف شود.یک افزایش جزئی اما مهم در بروز دیابت نوع 2 دیده می شود بیشتر این بیماران پیش از مصرف استاتین ها سابقه پره دیابت داشته اند در زمان مصرف استاتین ها افزایش خفیف فعالیت کراتین کیناز در پلاسما مشاهده می گردد. واین افزایش معمولاً با فعالیت سنگین بروز می کند.به ندرت بیماران تحت درمان با مهارکننده های ردوکتاز افزایش واضح در فعالیت کراتین کیناز داشته باشند. این گونه بیماران اغلب از درد یا ضعف عمومی عضلات اسکلتی رنج می برند اگر دارو قطع نشود ممکن است میوگلوبینوری وحتی توقف کار کلیه رخ دهد. کاتابولیسم رزاواستاتین با واسطه CYP2C9انجام می شود داروهای رقابت کننده با این آنزیم نظیر کتوکونازول وهم خانواده آن مترونیدازول، سولفین پیرازول،آمیودارون وسایمتیدین سطح پلاسمائی را افزایش دهند ظاهراً.رزاواستاتین داروی انتخابی برای مصرف همزمان با وراپامیل داروهای ضد قارچ گروه کتوکونازول،ماکرولیدها، وسیکلوسپورین می باشد. در صورت مصرف دوز دارو باید5 میلیگرم روزانه باشد وبیماران به طور مرتب بررسی وکنترل شوند.تمام استاتین ها گلیکولیزه می شوند وبه همین دلیل با جم فیبروزیل تداخل دارند.در صورت مصرف جم فیبروزیل با روزاواستاتین دوزمصرفی این دارو بیشتر از 10 میلی گرم روزانه می باشد. دربیمارانی که آنتی کواگولانت ها (کومارین) مصرف می کنندروزاواستاتین با احتیاط تجویز شودزیرا باعث افزایش INRمی شود. در حاملگی وشیر دهی منع مصرف دارد.ودر بیماران با نارسائی کلیوی نیاز به تنظیم دوز می باشد.ودربیماران بامشکلات کبدی با احتیاط مصرف شود.. در مواقعی که بیماری جدی یا تروما روی می دهد همین طور قبل از اعمال جراحی بزرگ به منظور به حد اقل رساندن سمیت کبدی وعضلانی مصرف این دارو باید قطع شود.. دوز مصرفی در بزرگسالان 40-5 میلیگرم است.ودوزشروع 10تا 20میلیگرم روزانه ودر بیماران باhomozygous familial l hypercholesterolemiaروزانه 20 میلی گرم می باشد.

فلوکستین نخستین داروی مهار کننده باز جذب سروتونین (SSRI)بود که در دسترس قرارگرفت .فلوکستین یک ضد افسردگی موثر با حداقل عوارض اتونوم ویک مهار کنندهاختصاصی باز جذب سروتونین می باشد فلوکستین از نظر نیمه عمر طولانی متابولیت فعال خود قابل توجه است واین نیمه عمر طولانی تولید فرمولاسیونی جهت مصرف یکبار در روز را امکان پذیر ساخته است. فلوکستین آنزیم های متابولیزه کننده داروئی بسیاری را مهار می کند که منجر به برخی تداخلات داروئی با ضدافسردگی های دیگر وهم چنین داروهای دیگر می شود فراهمی زیستی فلوکستین 70%واتصال پروتئینی آن 94% ونیمه عمر پلاسمائی آن 24-96 ساعت است ومتابولیت فعال آن نورفلوکستین است.یک تداخل فارماکودینامیک خطرناک ممکن است با مصرف همزمان فلوکستین (یا یکی از SSRIدیگر) و یک مهار کننده مونوآمینو اکسیداز (MAO) وترامادول روی دهد.علایم این سندروم عباتند از هیپرترمی,سختی عضلانی,میوکلونوس وتغییرات سریع ذهنی وعلائم حیاتی. محتمل ترین تداخل فارماکوکینتیکی بین مهارکننده های قویP450-d6یعنی فلوکستین وپاروکستین با داروهای معدودی (مثل دزپیرامین ,تریپتیلین,فلکائینید)که کلیرانس آنها شدیداً وابسته به این مسیر است اتفاق می افتد.مصرف همزمان بنزودیازپینها ,لیتیوم ,ضد افسردگیهای سه حلقه ای میتوانند اثرات عصبی مرکزی دارو را افزایش دهندفلوکستین میتواند سطح پلاسمائی کاربامازپین, فنی توئین ,وین بلاستین وتیوریدازین را افزایش دهد از مصرف همزمان با داروهائی که دارای پیوند پروتئینی هستند (مانند وارفارین ) اجتناب شود.مصرف همزمان با دیگوکسین باعث افزایش توکسیسیته دیگوکسین می شود.وهمچنین مصرف همزمان با فلوفنازین ممکن است علائم پارکینسون را مشاهده کنیم.در بیماران با مشکلات ذیل با احتیاط تجویز شود: بیماریهای کاردیوواسکولر,دیابت ,مشکلات گبدی,مانیاگلوکوم,نارسائی کلیوی,وبیماران مبتلا به صرع. فلوکستین همچنین در اختلالات خوردن به ویژه پرخوری(bulimia) در درمان زود انزالی آقایان واختلالات وسواسی اجباری به کار رفته است . تحمل پذیری بیشتر داروهای مهار کننده باز جذب سروتونین آنها را به داروهای ترجیحی برای اغلب بیماران تبدیل کرده است .میزان مصرف فلوکستین 10-60میلی گرم می باشد ادامه درمان به صورت نگهدارنده وطولانی مدت تنها به تاریخچه سیر بیماری در فرد افسرده بستگی دارد. عوارض فلوکستین عبارتند از : اضطراب,بیخوابی,لرزش,علائم گوارشی ,کاهش میل جنسی می باشد

کلسیم سیترات تتراهیدرات 1000 میلی گرم (معادل 210/77 میلی گرم کلسیم المنتال) منیزیم اکساید 164 میلی گرم (معادل 100 میلی گرم منیزیم المنتال) زینک گلوکونات 38/5 میلی گرم (معادل 5 میلی گرم زینک المنتال) ویتامین د (کوله کلسیفرول) 400 واحد بین المللی

یک داروی مهارکننده بازجذب نوراپی نفرین است که برای درمان کودکان و بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی و نقص توجه (ADHD) تجویز می‌شود. نوع ایرانی آن اخیراً با نام تجاری استراموکس در بازار دارویی ایران یافت می‌شود. با توجه به اثر غیر محرک این دارو بر خلاف ریتالین، توزیع آن در داروخانه‌های ایران تابع قوانین داروهای عمومی است. برخلاف دیگر داروهای مورد استفاده در کنترل بیش‌فعالی این دارو نیاز به مدت زمان بیشتری دارد تا اثر درمانی خود را نشان دهد و این مدت زمان حداقل ۲ هغته تعریف شده‌است. استفاده از این داروها در فهرست ممنوعه WADA قرار دارد و مشکلات آشکاری را از لحاظ عملکرد افزایش یافته، ایجاد می‌کنند. آتوموکستین (استراترا) یک غیر محرک CNS برای ADHD تأیید شده‌است. یک مهارکننده خاص جذب نوراپی نفرین است و مؤثر بودن آن در ADHD ثابت شده‌است.